Okresem krytycznym, w którym najczęściej powstają ordzawienia, jest wczesne stadium wzrostu owocu od fazy opadania płatków (BBCH 69−70) do fazy 30−40 dni po kwitnieniu (BBCH 71−73).
Najbardziej podatne na ordzawienia są zawiązki owoców będące w stadium rozwoju na 14−21 dni po kwitnieniu, kiedy to bardzo szybko zwiększa się ich objętość, a warstwa woskowa − kutykula pokrywająca skórkę (epidermę), jest bardzo cienka i szczególnie wrażliwa na uszkodzenia. W tym czasie łatwo może dojść do zakłócenia prawidłowego formowania się kutykuli, która nie nadąża szczelnie pokrywać szybko powiększającej się powierzchni zawiązków.
Innym, a zarazem wcześniejszym terminem, w którym mogą powstawać rozległe ordzawienia, może być faza różowego pąka (BBCH 57), kiedy dno kwiatowe może zostać uszkodzone pod wpływem wiosennych przymrozków. Z taką sytuacją mieliśmy do czynienia w trzech ostatnich sezonach wegetacyjnych: w 2018, 2019 i 2020 r. Ordzawienia mogą również powstawać w lecie (lipiec, sierpień), a także – choć dość rzadko – jesienią przed zbiorem owoców, po bardzo obfitych opadach deszczu. Takie ordzawienia przybierają koncentryczny kształt i powstają wokół miejsc wystających ponad powierzchnię owocu i na jego zacienionej stronie.
Najbardziej podatne na ordzawienia są zawiązki owoców będące w stadium rozwoju na 14−21 dni po kwitnieniu, kiedy to bardzo szybko zwiększa się ich objętość, a warstwa woskowa − kutykula pokrywająca skórkę (epidermę), jest bardzo cienka i szczególnie wrażliwa na uszkodzenia. W tym czasie łatwo może dojść do zakłócenia prawidłowego formowania się kutykuli, która nie nadąża szczelnie pokrywać szybko powiększającej się powierzchni zawiązków.
Innym, a zarazem wcześniejszym terminem, w którym mogą powstawać rozległe ordzawienia, może być faza różowego pąka (BBCH 57), kiedy dno kwiatowe może zostać uszkodzone pod wpływem wiosennych przymrozków. Z taką sytuacją mieliśmy do czynienia w trzech ostatnich sezonach wegetacyjnych: w 2018, 2019 i 2020 r. Ordzawienia mogą również powstawać w lecie (lipiec, sierpień), a także – choć dość rzadko – jesienią przed zbiorem owoców, po bardzo obfitych opadach deszczu. Takie ordzawienia przybierają koncentryczny kształt i powstają wokół miejsc wystających ponad powierzchnię owocu i na jego zacienionej stronie.
