Jedną z częściej wykorzystywanych grup fitohormonów są gibereliny, uczestniczące w procesach regulacji wzrostu (wzrost wydłużeniowy), spoczynku, kiełkowania nasion, kwitnienia i zawiązywania owoców. Związki te zaliczane są do tetracyklicznych diterpenoidów z jedną lub dwiema grupami hydroksylowymi, pierścieniem laktonowym i jedną lub dwiema grupami karboksylowymi.
W roślinach wyższych opisano kilka rodzajów giberelin, które różnią się między sobą przede wszystkim poziomem aktywności, wynikającym z ich budowy. Do najbardziej aktywnych biologicznie form zalicza się GA , a także GA , GA i GA , spośród których w handlu dostępne są GA3 i GA4 (ta druga jako mieszanina GA4+GA7).
W roślinach wyższych opisano kilka rodzajów giberelin, które różnią się między sobą przede wszystkim poziomem aktywności, wynikającym z ich budowy. Do najbardziej aktywnych biologicznie form zalicza się GA , a także GA , GA i GA , spośród których w handlu dostępne są GA3 i GA4 (ta druga jako mieszanina GA4+GA7).
W produkcji jabłek gibereliny wykorzystuje się przede wszystkim do poprawy jakości owoców. W wielu pracach wykazano pozytywny wpływ stosowania GA4+7 na ograniczenie występowania ordzawień w przypadku jabłek odmiany Golden Delicious, a także innych defektów skórki, jak na przykład powstawania spękań w zagłębieniu kielichowym jabłek Pink Lady czy pękania całych owoców, np. odmiany Stayman.
Zdaniem badaczy korzystny wpływ na jakość skórki owoców może wynikać ze wzrostu liczby komórek epidermy przy jednoczesnym ograniczeniu ich wielkości, a także zwiększenia ilości i zagęszczenia kutykuli na owocach traktowanych preparatami giberelinowymi.
