Różowe i zielone sieci
Fot. 1. Zielone siatki
W Południowym Tyrolu, Austrii i na południu Francji, kariera sieci zaczęła się od tych czarnych. ‘Golden Delicious’ i ‘Granny Smith’, które głównie były uprawiane w tych regionach pomiędzy latami 70. a 90., bardzo dobrze znosiły warunki pod czarnymi sieciami. Jednakże wzrost znaczenia kolorowych odmian, dla których strata światła miała duże znaczenie, spowodował, że czarne czarne sieci straciły przewagę, a zaczęły zyskiwać na popularności białe lub szare. Naśladując producentów winogron, wielu sadowników zaczęło używać również sieci czerwonych (lub różowych). W niektórych regionach wybierano sieci zielone, zważywszy na narzekania, że te czerwone (jak i białe) powodują zbyt dużo wizualnych „zanieczyszczeń” w krajobrazie. Te zielone, równie rzucające się w oczy w krajobrazie jak białe, mogą być jednak interesujące ze względu na potencjalnie dłuższy czas użytkowania.
Fot. 2. Różowe siatki
Pomiary światła Na polu doświadczalnym w Frégimont były badane: natężenie światła pod siecią, całkowity plon z hektara, rozmiary owoców, kolor skórki owocu i procent owoców zbieranych podczas jednego zbioru. Testy prowadzone były na sieciach białych, czerwonych (różowych) i zielonych. Sieci czarnych nie włączono do testów, ponieważ w praktyce przekonano się już, że w warunkach francuskich mają one negatywny wpływ na jakość i plon jabłek. W wielu regionach rolniczych Francji te sieci wyszły już z użycia, z wyjątkiem sytuacji, w których cień jest pożądany, jak na przykład w uprawie odmiany ‘Granny Smith’. Pomiary natężenia światła były przeprowadzone za pomocą cyfrowego miernika w luxach (1 lux równa się liczbie lumenów na metr kwadratowy). Intensywność światła Słońca to 100 kiloluxów, księżyc w pełni daje 0,1 luxa, czyste, rozgwieżdżone niebo – 0,1 mililuxa. Tab. 1 przedstawia dane dla różnych kolorów sieci i różnych warunków pogodowych Średni wynik pomiaru dla różnych sieci nie różni się znacznie. Chociaż różnice są statystycznie nieistotne, pomiar dla sieci białej był zawsze wyższy. Największe różnice obserwuje się w czasie zachmurzenia. Te tendencje trzeba będzie potwierdzić w przyszłości.
Intensywność koloru W 2008 roku jabłka były zbierane w trzech terminach, przy czym szczególną uwagę zwracano na powierzchnię rumieńca. Różnice w liczbie zebranych owoców nie różnią się znacznie dla poszczególnych terminów (tab. 2). Owoce były oceniane po zbiorach za pomocą elektronicznego miernika koloru (marki Caustier, oceniającego rozległość i intensywność rumieńca – tab. 3). Owoce mniejsze niż 65 mm nie były brane pod uwagę przy pomiarach. Jabłka z rumieńcem powyżej 50% były oceniane pod względem intensywności różowego koloru, ważnego dla uzyskania jednolitej partii jabłek ‘Pink Lady’. Stwierdzone różnice były statystycznie nieistotne. Owoce rosnące pod czerwoną i zieloną siecią miały nieco bardziej różowy rumieniec niż jabłka spod białej. W 2008 roku nie znaleziono również różnic w dojrzewaniu owoców. Poziomy cukru są praktycznie te same: 14,1° Brixa dla sieci białej, 14,3° dla zielonej i 14,4° dla czerwonej.
Różnice nieistotne
Fot. 3. Białe siatki
Dzięki korzystnym warunkom pogodowym w 2009 roku było możliwe przeprowadzenie zbiorów w dwóch terminach. Dla wszystkich sieci największy procent plonu był zebrany w pierwszym terminie (tab. 4). W 2009 zebrano blisko 65 ton jabłek z hektara. Chociaż różnice w plonach w zależności od koloru sieci wystąpiły, są one statystycznie nieistotne. To samo tyczy się różnic w rozmiarze, rumieńcu czy jakości owoców. Procent klasy pierwszej wyniósł blisko 85% dla wszystkich sieci (tab. 5). Tak jak w roku 2008, odnotowano bardzo niewielkie różnice w poziomie cukru i kwasowości dla różnych sieci. Jędrność jabłek była również niemal jednakowa (tab. 6). Uderzający jest brak porażenia owoców przez owocówkę jabłkóweczkę pod siecią czerwoną, gdy pod siecią zieloną uszkodzonych było 0,4%, jabłek, a pod białą 0,5%. Nigdy wcześniej nie było to obserwowane i w przyszłości musi zostać sprawdzone dokładniej. Różnice w plonie i jakości owoców pomiędzy różnymi kolorami sieci są niewielkie. Chociaż istnieją różnice w ilości światła przepuszczanego przez sieci pomiędzy trzema ich kolorami, szczególnie w pochmurne dni, nie mają one wpływu na wysokość plonu czy jego jakość. Wstępna konkluzja brzmi, że używanie kolorowych sieci nie ma przewagi nad używaniem białej. Dla sieci czerwonej, stabilność UV nie jest wyższa niż dla sieci białej; czerwony kolor dość szybko znika. Sieci zielone mogą być interesujące ze względu na potencjalnie dłuższą żywotność niż sieć biała.
Tłumaczenie tekstu opublikowanego w „European Fruit Magazine”
Artykuł pochodzi z 
nr 11/2010 czasopisma „Sad Nowoczesny”
Tab. 1. 
Tab. 2. 
Tab. 3. 
Tab. 4. 
Tab. 5. 
Tab. 6.
Autor: Hans Scholten, doradca sadowniczy, Francja
